De Volkskrant, Kunst & Cultuur, 04 december 2008

Subtiele gekte

Hij is een vaste waarde in de Nederlandse jazz, de 42-jarige pianist Robert Rook; vaak te vinden op sessies in kroegen en jazzclubs in verschillende steden. Een speler die zich altijd vol overgave in de muziek stort. Soms wat over de top zelfs, vooral als de rest van de muzikanten zich op een ander energieniveau bevindt. Maar Rook is geen poseur, hij is zichzelf. Hij speelt uit noodzaak. Dat wil je horen in een muzikant.

Sinds een paar jaar maakt de carrière van Rook een lichte opleving door. Hij heeft zijn deeltijdbaan als softwareontwikkelaar opgegeven om zich volledig op de muziek te richten. De aangename gekte manifesteert zich op een subtielere manier. In een noot die een paar keer rinkelend wordt herhaald, een akkoord dat als een kameleon van kleur verschiet en weer terug. Het is mooi te volgen op deze dvd, een registratie van een concert in het Bimhuis vorig jaar. Met bassist Thomas Winther Andersen en drummer Dick Verbeeck speelt Rook standards en stukken van hemzelf en Andersen. Straight moderne jazz waarin de hele pianogeschiedenis doorklinkt, met een overtuigende eigen signatuur. Rook kan supervirtuoos uit de hoek komen, maar zijn grote kracht is zijn lyriek, gelardeerd met slimme muzikale grapjes.

Koen Schouten